O'nu Altınoluk sokaklarında bulduğumuzda 1,5 aylıktı. Bilindik bir hikayesi vardı. Annesi ona bakmayı reddetmiş, erkeklerle kaçmış, kardeşlerinden ayrılmıştı. Sanırım şanslıydı ki eşim onu bir arabanın altından aldı ve bana getirdi: 'Ne yapalım bunu?'
Ne yapacağız, alıp götüreceğiz evimize tabii ki. Evet, o günden sonra biraz daha farklı bir hayat beni bekliyordu. Aileye yeni katılan bir bebek kadar olmasa da, ciddi sorumluluklar vardı.
İlk aylar ufak tefek sağlık sorunlarıyla uğraştık (gözü birkaç kez iltahaplandı, ön patisinde mantar çıktı, tüyleri döküldü, patisi kapıya sıkıştı). Aşılarını bitirdikten sonra 5-6 aylık filandı ve derin bir ohhh çektik. Şimdilik 2 ayda bir iç ve dış parazit aşıları var onun dışında veterinerle pek işimiz olmuyor.
KIZGIN KEDİ YUMUŞ
Derrrrken, hatunun olgunlaşası gelmiş. Benim bildiğim Yumuş 180 derec döndü. Normal şartlarda kendi pek fazla sevdiren ve sırnaşık bir kedidğildir. Ancak, bu dönemlerde sevgi kedisi oluveriyor. Tabii ki bu işin iyi tarafı. Sabahın köründen teee akşam uyuyana kadar bağığırıyor ve inliyor. Gerçekten çekilmesi zor bir durum. Bir iki kere veterinerin verdiği haplarla (sanırım yatıştırıcı) geçiştirdik. Normal kızgınlık süresi 5-6 günmüş, fakat bu haplarla 2-4 güne bitmiş oluyor. En kısa sürede kısırlaştırmak ümidiyle...
31.05.2011
-----------------------------------------------------------------------------------------
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder